Wojciech Kuczok najlepiej czuje się w kinie w tych momentach, kiedy większość zniechęconej widowni biegnie do kasy po zwrot pieniędzy za bilet. Autor wierzy, że sztuka powinna być przestrzenią transgresji, a zatem żaden kodeks wykroczeń objąć jej nie może. Wierzy też w sztukę filmową jako jeden z najbardziej frapujących sposobów prowadzenia rozmów istotnych."To piekielne kino" jest świadectwem intelektualnej odwagi w rozważaniach na temat pornografii, ikonoklazmu czy też obrazów śmierci. Tom puentują bardzo osobiste refleksje autora z okresu jego pracy nad scenariuszem i na planie filmu "Pręgi".